कोरोना कहरबीच हामी त गाउँमा सानासाना खुसीसँग बाँच्न अभ्यस्त हुँदै छौं ।
जस्तो कि किराँती पुर्खाले खेती गरेको प्रथम अन्न सायुङ्माको बीउ मज्जैले जोगाइयो ।
फर्सीको गट्टा भटाभट लाग्दै छ ।
चिन्डोको पुन्टे दाना लाग्न थालिसक्यो ।
बेसार र भटमासबीच व्यापक प्रतिस्पर्धा छ ।
कोदो गोड्ने बेला हुनै लाग्यो ।
बारीको डिलडिलमा लगाइएको बोडिमाको लहराले कान्ला ढाक्नै लागिसक्यो ।
